સૈનિક -sainik

 મારી આ કવિતા ઈન્ડિયન આર્મીને સમર્પિત છે . We are proud of you , Indian Army !!!

લાલ , લાલ ધરતી અને આકાશ આખું લાલ થાય , 

હવા પણ તારાં ધાવ પર મીઠાની જેમ ફુંકાય , 

માણસ હોય કે જનાવર , નજર ન ચુકે સહેજે , 

હે સૈનિક ! તું હાવજ થઈને ત્યાં  ઉભો રહેજે . 

 તું તો જન્મ્યો જ લઈને ભિન્ન વૃતિ ,

સેવાભાવ જન્ની માટે એ જ તારી પ્રકૃતિ ,

મા વિલાપે તોય ,પિતાનું ગૌરવ તું જાળવજે,

હૈ સૈનિક ! તું હાવજ થઈને ત્યાં  ઉભો રહેજે. 

આંય મિત્રો પડયા છે સુખસુવિધાઓમાં, 

કોઈ વિદેશ ગયા તો કોઈ ચમક્યા ધંધામાં,

એમની જાહોજલાલી તું ફોન થકી જોતો રહેજે, 

હે સૈનિક ! તું હાવજ થઈને ત્યાં  ઉભો રહેજે. 

નિસ્બત નથી તારા અંગો કે નામ સાથે , 

કદાચ ન મળે તને ચંદ્રક પણ મંત્રીના હાથે,

છતાં મનને પ્રબળ કરી, નિર્બળનો પહેરેદાર તું બનજે,

હૈ સૈનિક ! તું હાવજ થઈને ત્યાં  ઉભો રહેજે.   

જયહિંદ!!! 

                         રચના : જાગૃતિ દોશી ૨૦૨૪

પંખી- Pankhi

કવિ કલાપીની રચના , “ તે પંખીની ઉપર પથરો ફેંકતા ફેંકી દીધો “ સ્કુલમાં વાંચી હશે . એનાથી પે્રીત થઈને લખેલી મારી  જુની કવિતા, 

                         પંખી.                      

તે પંખીની ઉપર પથરો ફેંકતા,  નહી ફેંકાયો , 

ઘણું કર્યું છતાં હાથ નહીં લંબાયો , 

હૃદય એનું હતું પણ વેદના મારી હતી , પંખી પણ મારું મનભાવતું હતું . 

પંખી , તે મિત્ર તારી મૈત્રીનું છે , 

શંકાનો કઠોર પથરો છે, 

મનનું સમાધાન તો થતાં થાત , 

                                     પણ જીગરજાન મૈત્રીનું પંખી 

                                                            ઉડી જાત  .

રચના : જાગૃતિ દોશી ૨૦૨૪

                       ————————————